Wat mij heel erg bezig houdt en me – eerlijk gezegd – soms tot waanzin drijft, is dat mensen serieus bespreken wat er in Den Haag gebeurt tussen de PVV, VVD, PVDA/GL, NSC, BBB, FvD etc.

We leven in een land waar elk jaar een honderd-duizend ‘vluchtelingen’ geïmporteerd worden, die voor een groot deel een huis krijgen. In dat zelfde land ligt de huizenbouw totaal op z’n gat door een ‘overheid’ die volcontinu, als een soort extinction rebellion, allemaal blokkeringen opwerpt voor het bouwen van die huizen. Ook in dat land zijn er meer dan 100.000 daklozen, die – omdat ze geen ‘woonadres’ hebben – ook geen uitkering krijgen. En het is voor jonge mensen bijna onmogelijk om een huis te kopen of te huren.

Boeren en vissers moeten verdwijnen omdat ze het klimaat/miljeu ernstige schade zouden toebrengen, en op de vrijgekomen gronden gaan we vervolgens met tanks rondrijden, want om de één of andere, voor mij niet te begrijpen, reden zijn die beter voor het klimaat en het miljeu dan koeien. En oorlog is schijnbaar nóg beter voor het klimaat, want daar zijn we ons keihard op aan het voorbereiden. Trouwens, de vrijgekomen visgronden kunnen mooi worden gebruikt om windmolens op te zetten. Niet dat we iets met die elektriciteit kunnen, maar mensen die daarover zeuren zijn gewoon klimaatontkenners. Ondertussen wordt in de grote steden in de miljeuzone het verkeer/transport prettig onmogelijk gemaakt en wordt rond de NAVO top het leven in Den Haag en wijde omgeving stilgelegd.

En we accepteren dat allemaal.

En we gaan het hebben over wie het in de ‘regering’ allemaal met wie zou kunnen doen en wie er niet mee mag doen. Nou, wie het in Den Haag met elkaar gaan doen is wel duidelijk; er zijn net zoveel hoeren opgetrommeld als politie-ambtenaren. Die NAVO toppers moeten toch ook hun verzetje hebben. Toch?

Ik kan een eindeloze lijst met gekmakende idioterieën opsommen, maar mijn punt lijkt me zo wel duidelijk genoeg.
Ik heb een vraag aan je (of een paar): wanneer je naar iets aan het kijken bent waar elke logica, respect en menselijkheid verdwenen is: wat doet dat dan met je? Wat wordt er innerlijk/in je bewogen? Ga je dan niet een beetje dood van binnen? Ik wel. En niet eens van de waanzin die ik beschrijf. Waar ik een beetje dood van ga is dat er zoooo veel mensen zijn die nog gewoon de waanzin mee financieren door belasting te betalen. Die de waanzin mogelijk maken door al die wetten uit te voeren, waarvan al die ‘wakkeren’ weten dat er geen enkele wet met goede bedoelingen gemaakt wordt.

Die nog steeds niet zien dat ze zelf deze wereld mogelijk maken, doordat ze hun macht uit handen geven aan een toneelgezelschap in Den Haag – dat trouwens een flink aantal lagen van regisseurs boven zich heeft. Dat ze hun macht, hun eigen autoriteit uit handen geven door te stemmen, en vervolgens door te demonstreren tegen datgene waar ze zelf een blanco volmacht voor gegeven hebben.

De ‘machthebbers’ hebben alleen maar macht omdat er machtgévers zijn: mensen die hun macht weggeven aan dat toneelgezelschap. Machtgevers: mensen die het belangrijk vinden dat een partij – hún partij! – de ‘verkiezingen wint. Want Dan Wordt Alles Beter! Het Is Nu Onze Laatste Kans! Het enige dat ze – door te stemmen – doen, is het systeem legitimeren wat ze zo verfoeien. Wij zijn met z’n allen het systeem. We moeten stemmen op FvD, “Want Zij Vertellen Tenminste Hoe Het Echt Zit!” Hoe zou het zijn als FvD c.s. er alleen maar is zodat jij gaat stemmen? En er dus ook mensen toch maar gaan stemmen omdat FvD voor hen een duivelse partij is die ze (“Over m’n lijk!”) absoluut niet in de regering willen?

En zo houden we ons allemaal – ik dus nu ook – bezig met dingen in de buitenwereld, die ons totaal af- en wegleiden van wat we te doen hebben. Om te beginnen in onze binnenwereld.

En even voor de helderheid: ik wordt niet eens meer verdrietig van mensen die überhaupt niet door hebben wat er in de wereld speelt. Wat mij zorgen baart, zijn de mensen die in het snotje hebben dat het niet klopt en de oplossing in de buitenwereld zoeken. Die de oude externe autoriteit (de ‘overheid’) – gedeeltelijk! – vervangen hebben door nieuwe externe autoriteiten, die hen moeten vertellen wat ze nu moeten doen.

Ik maak me geen zorgen door wat het toneelgezelschap voor een toneelstukje speelt. Ik maak me geen zorgen over dat hun WEF/WHO/BIS etc. regisseurs hen opdragen welk toneelstuk dan ook te spelen.
Ik maak me geen zorgen over de mensen voor wie het leven nog ongeveer hetzelfde is als vroeger (“Wel wat moeilijker dan vroeger, maar dat komt wel weer goed.”).

Ik maak me zorgen om de mensen die snappen dat heel veel dingen niet kloppen, maar hun autoriteit buiten zichzelf – blijven – zoeken.

En wat zegt dat over mij? 😊